زندگی،حیرت در شگفتی هاست؛

پرسه زدن در زیبایی هاست.

زندگی،معامله نیست،

تجارت نیست؛

شهود عاشقانه ی اشیاست.

زندگی،

زمانی معنا دارد که سفری در جاده ی عشق باشد.

زندگی،سفراست.

کسانی که جایی در گوشه و کنارها اطراق می کنند،

زندگی را می بازند.

انسان باید آواره و پرسه زن باشد،

انسان باید خانه به دوش باشد؛

هر جا که اُتراق شود، زندگی در آن جا می میرد.  

سعید علیزاده پروین